-
1 applico
ap-plico, āvī (uī), ātum (itum), āre1)а) придвигать ( castra flumini L); устремлять, направлятьa. navem ad terram Cs и lerrae L — причалить (пристать) к берегуб) пригонять ( boves illuc O)2) прикладывать ( sudarium ad os Su); прислонять, приставлять (moenibus scalas QC; per rimam oculum curiosum Pt); прижимать ( aliquem terrae V)applicari или se a. — прислоняться (ad arborem Cs; toro Pt); прижиматься, льнуть ( stipīti QC); присоединяться, примыкать ( ad aliquem quasi patronum C); приближать ( se ad flammam C)a. aures H — слушать, вниматьa. oscula alicui rei O — целовать что-л.3) прибавлять ( verba verbis Q); приписывать, возводить, взваливать ( crimen alicui PJ)4) приводить (captivum Just; equum alicui QC)5) поддерживать, делать известным ( aliquem Sen)6) вонзать ( ensem cervīci V)7)а) смыкать ( corpora corporibus L)corporibus applicari L — тесно сплотиться, сомкнуть свои рядыб) связывать, сочетать ( priora sequentibus Q)8) приобщать, подчинять ( juventam frugalitati Sen)se a. — следовать (чему-л.) (ad exemplum alicujus Sen)9) располагать ( coloniam colli PM)10)se a. — предаваться, заниматься, посвящать себя (ad philosophiam, ad historiam scribendam C); стремиться ( ad amicitiam alicujus C)mentem magnis a. Pt — стремиться к великим целям
См. также в других словарях:
Stief — Stief, ein für sich allein längst veraltetes Wort, welches nur in der Zusammensetzung mit gewissen Verwandtschaftsnahmen üblich ist, Stiefbruder, Stiefschwester, Stiefsohn, Stieftochter, Stiefmutter, Stiefvater, Stiefkind u.s.f. durch die zweyte… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
GRISLERUS Eques — ab Alberto Austriaco, Rodolphi I. Imp. filio, missus in Helvetiam, qui Suitiis et Uriis. praeeslet, Cussenaci, arce vetustâ, habiravit aliquandiu: mox Landenbergio, Underwaldiorum praefecto, ob tenratam matronarum pudicitiam, caeso, ut suos in… … Hofmann J. Lexicon universale
LIGNUM — pro Numine: Et quidem rude primo, in Caryaridis Dianae, in laconia, templo Arnob. l. 6. Ridetis temporibus priscis Persas fluv. coluisse, Memoralia ut indicant scripta: Informem Arabas lapidem: Acinacem Scythicas nationes: Ramum pro Cinxia… … Hofmann J. Lexicon universale
PHILIPPUS — I. PHILIPPUS Everhardi Comitis ex uxore Helfenstenia filius, Catharinam sibi Hanovicam iunxit cumque ea arcem exstruxit Solmensem, unde Comitum Solmensium prima origo. Hôc enim coniugiô natus Otto primus Solmae Comes fuit. II. PHILIPPUS Iohannis… … Hofmann J. Lexicon universale
SPOLIA — proprie appellata sunt olim pannicularia ea, quibus indutus erat reus, cum ad supplicium deducebatur. l. 6. ff. de hon. damnat. Unde Spoliare, vestes reorum exuere; quae a lictoribus plerumque distrahi et inter eos dividi solebant: et… … Hofmann J. Lexicon universale
STIPES — fustis terrâ defixus: Cuiusmodi stipes ingens querneus, cursus olim prima meta fuit, uti adnotat Barthius ad Stat. Theb. l. 6. v. 351. Et stipitibus munimenta facta, occurrunt apud Spartian. in Adriano, c. 12. Per ea tempora plurimis in locis, in … Hofmann J. Lexicon universale
TRUNCANDI cadavera mos saevus — apud veteres Scriptores passim obvius est, uti vidim us supra, ubi de Lacerandi, Secandi, Trahendi more, item in voce Cadaver, et ubi de Caedis expiatione apud priscos usitatâ. Apud Persas inprimis frequens, uti discimus ex Diodoro Sic. l. 17. c … Hofmann J. Lexicon universale
VESPERTILIO — inter immundas aves recensetur Sacro Scriptori, qui uti ab Aquila incepit, quae regina est avium, ita in Vespertilione desiit, quae naturae est ambiguae, et inter aves volucresque medium tenet locum, Levit. c. 11. v. 13. 19. Varro in Agathone,… … Hofmann J. Lexicon universale
VETRONIUS — Thurinus, quod iis, qui aliquid ab Alexandro Im peratore peterent, patrocinium et operam suam vendidisset, multa interim mentitus, alligatus stipiti, subiectô igne et humidâ materiâ, fumô exstinctus est, adiectô elogiô: Fumô punitur qui fumum… … Hofmann J. Lexicon universale
architrave — ar·chi·trà·ve s.m. TS arch. trave portante orizzontale di una costruzione o una struttura architettonica, sostenuta da colonne, pilastri o stipiti {{line}} {{/line}} DATA: 1435 36. ETIMO: der. di trave con archi … Dizionario italiano
davanzale — da·van·zà·le s.m. 1. AU soglia della finestra, in pietra o marmo, su cui posano gli stipiti e che serve come base di appoggio per chi si affaccia 2. TS tess. → 1pettorale {{line}} {{/line}} DATA: av. 1400. ETIMO: etim. incerta, prob. connesso con … Dizionario italiano